Powoli rozjaśnia się dzień nad wolno płynącą wodą. Oszronione trawy,
ławki, śmietniki. Na bulwarach pusto. Dudnią po mostach tramwaje.
Krakanie i trzepot skrzydeł. Półfrancuska drożdżówka z awitexu.
Zawieszony czas, pastelami rozmazane niebo. Nieznane nikomu o tej porze
miejsce. Ludzie śpią po domach, jedzą szybkie śniadania, pędzą do pracy.
A rzeka spokojnie trwa w swym niezmiennie powolnym ruchu.
Obraz i rytm muzyki mówią innym językiem / Jakub Julian Ziółkowski
Nie chcę archiwizować. Chcę tworzyć. Potrzebuję sztuki jak ożywczego głębokiego oddechu. Karmię się kontaktem ze sztuką, nasycam. Twórczoś...
-
widziane 26.11.2014 w ramach krakowskiego "Czeskiego snu" To nie ten odjechany surrealizm co w innych filmach Švankm... -
obejrzane 7.12.2013 - Nic nam nie wychodzi, nikt nas nie rozumie. Wszystko jest na tym świecie zepsute, jeśli wszystko jest zepsute, to... -
Abraham Maslow w swojej "Motywacji i osobowości" przedstawił, poza znaną wszystkim teorią potrzeb, także wyniki swoich badań nad ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz